دخمه، دادگاه يا برج سكوت يكي از روشهاي تدفين در ايران است كه تا چند دهه پيش در بين زرتشتيان رايج بود، اما امروز تنها ساختمان اين دخمه ها مانده است، ساختمانهاي گردي كه گردشگران زيادي را به سمت خود جلب مي كنند اما آنچه مي يابند تنها همين ساختمانها است.

در ادامه مطلب مي توانيد تصاويري از دو دخمه زرتشتيان شريف آباد كه تا حدود 40 سال پيش مورد استفاده قرار مي گرفته است را ببينيد. عكسها از رامين شهرت است.

دخمه ها را در خارج از شهر مي ساختند، و هر بار كه فردي در مي گذشت گروهي از زرتشتيان كه مضربي از عدد 4 بودند درگذشته را تا آنجا حمل مي كردند. مسافتي كه امروز حتي اگر بخشي از آن را هم پياده و بدون هيچ بار اضافي برويم سختي اين كار را به خوبي درك مي كنيم.

دخمه هاي جديد شريف آباد كه ساخت يكي از آنها به زمان مانكجي باز مي گردد در جايي ساخته شده اند كه نزديك ترين فاصله را به سه روستاي شريف‌آباد، حسن آباد و مزرعه كلانتر داشته باشد. البته پيش از آن دخمه زرتشتيان شريف آباد در ديلَم(نزديك روستاي ترك آباد) قرار داشته است.

بعد از طي مسيري طولاني به حريم دخمه ها مي رسيم كه توسط انجمن زرتشتيان شريف آباد مشخص شده است.

و دو دخمه كه بر روي تپه اي كم ارتفاع ساخته شده اند.

دخمه سمت راست جديد تر است و دخمه سمت چپ كه يك ويژگي كم نظير دارد توسط مانكجي نخستين نماينده پارسيان هند در ايران بنا شده است.



قبل از ورود به دخمه مانكجي عكسي از دخمه ي ديگر و ساختمان خيله هاي در كنار اين دو دخمه مي گيريم.

دخمه ي قديمي تر دو جداره دارد، و در واقع ديوار بلندي دخمه را در دل خود جاي داده است.

و دخمه در سطحي بالاتر قرار دارد جاي سنگ نوشته ي آن نيز كه آن را برده اند به خوبي نمايان است.

و اينجا است كه ورون (vroon) يا جسدها را قرار مي دادند تا كم كم تجزيه شود. روشي كه كمترين آلودگي را براي آب، باد، خاك و آتش به بار مي آورد.

و استودان يا چاه ميان دخمه كه بقاياي به جا مانده را پس از مدتي در داخل آن مي ريخته اند و بر روي آنها مواد ضدعفوني ريخته مي شد.

اما دخمه ي دوم ارتفاع كمتري نسبت به اولي دارد.

بعد از در ورودي آثاري از ديوار كوتاهي وجود دارد تا از بيرون داخل دخمه ديده نشود، ديواري كه اكنون تخريب شده است.

كف آن بر خلاف دخمه ي نخست با سنگهاي بزرگ فرش شده است و از سيمان نيز در ساخت آن استفاده شده است. استودان آن نيز بسيار عميق تر است و اينها همگي نشانه هاي جديد تر بودن اين دخمه است.

اما در كنار بيشتر دخمه ها ساختمانهايي قرار دارند كه مراسم و آيين درگذشتگان در آنجا برگزار مي شده است.

ساختماني كه قسمتهايي از آن تعمير شده و سالم هستند و بخشهايي از آن نيز مخروبه شده اند.

البته در داخل خيله ها نيز يادگاري ها و شعارهايي به چشم مي خورد كه آنچنان زيبنده ي يك مكان تاريخي و توريستي نيست هرچند كه در اطراف اين دخمه ها به غير از چند مگس موجود زنده ي ديگري يافت نمي شود.

http://www.berasad.com

نظرات شما عزیزان:

شریف

ساعت10:57---3 بهمن 1391

من یادمه حتی تا سال حدودا 1350 از دخمه استفاده می شد و قبل از بردن مرده به آنجا ابتدا به بنایی به نام زاد و مرگ می رفت و در دفتر نام و نسب فرد متوفی یاد داشت می شد و پس از شستشو آن را به دخمه می بردند.
در ضمن مکانی چاه مانند در قسمت شرقی دخمه ها وجود دارد که در زیر زمین است و دارای چندین اتاق می باشد .این را جهت اطلاع گفتم چون از کاربری آن و موجود بودن آن در حال حاضر اطلاعی ندارم
در شریف آباد مکانهای ناشناخته زیاد است ولی بعضی از آنها در دسترس می باشند
جالبه بدانید یک سنگ مشکی رنگ در شاه ورهرام ایزد آنجاست که آن را شبانه از احمد آباد غلتانده و به آنجا آورده اند و روزگاری پایه آتش مقدس بوده که بطور همزمان آتش مقدس را هم به غاری به نام اشکفت یزدان در نزدیکی پیر بانو انتقال داد ه اند.واقعا چه همتی برای نگهداری از مقدسات داشتند

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: